KRONIEKEN
Informatie over figuren die hun stempel hebben gedrukt op 's-Gravenwezel en erbuiten, wetenswaardigheden en ook de geschiedenis van de gemeente.
ELISABETH VAN WEZELE (?-1444)
Gravin Van Wezele
De heerlijkheid van Wesele bestond uit verschillende lenen. Dit was trouwens het geval tot in de 18e eeuw. Gans de 14e eeuw en nog in het begin van de 15e eeuw is er sprake van de families van Wesele en van der List. In twee akten respectievelijk uit 1369 en 1370 worden telkens Jan van Wesele II en Wouter van der List vermeld. Zij waren neven van elkaar. Hoe Jan van Wesele II in het bezit kwam van 's-Gravenwezel is onduidelijk. In 1369 gaf Gilbert van Doorne (Deurne) alle goederen, die hij in Wesel van Wouter van der List in leen hield, aan Wouter terug.
Naar het einde van de 14de eeuw vindt men drie personen die met de heerlijkheid Wesele zijn beleend. Het waren Elisabeth, dochter van Jan II van Wesele, Franc van Wesele en Walter van der List. Jan van Wesele is wellicht gestorven in de loop van de jaren 1370 of bij het begin van de jaren 1380.
Elisabeth huwde voor, of ten laatste tijdens het jaar 1384, met een zekere Arnoud van den Houtte. Elisabeth overleefde haar echtgenoot. Op 13 september 1427 staat Elisabeth vermeld als weduwe van Arnoud van den Houtte. Zij was toen beleend met het driedeel van 's-Gravenwezel.
De naam 'van Wesele' kreeg in de tweede helft van de 14e eeuw vaak de bijnaam van Sompeke. Het hof van Sompeke was een belangrijk goed dat gelegen was binnen de huidige grenzen van de gemeente Wommelgem. Aan dat hof zijn een aantal namen verbonden die zich allen situeren in de kringen van de adel in en rondom Antwerpen (van Doerne, van Berchem, van Immerseel, …). Dit getuigt van de grote verwantschap tussen deze families. Elisabeth van Wesele was trouwens ook verwant aan de belangrijke familie van Diegem (Schilde, Oelegem, Halle).
Lysbeth van Wesele overleed 12 november 1444 op het groot kasteel te 's-Gravenwezel. In de rechter kruisbeuk van de huidige kerk staat de grafsteen van "Jonckvrouwe Lysbeth gravinne van wesele". Deze grafsteen werd na afbraak van de oude kerk in 1874 naar de nieuwe (de huidige Sint-Cathrine kerk) overgebracht. Op haar grafsteen staat Lysbeth afgebeeld in een lang gotisch gewaad. Naar middeleeuwse normen moet zij een hoge leeftijd bereikt hebben. Op het voeteinde van de grafsteen is heel duidelijk haar wapenschild te zien. Daar hier sprake is van een gravin bewijst dat de streek een graafschap was.
De grafsteen vermeld;
HIER LIGHET BEGRAVEN
JONCKVROUWE LYSEBET GRAVVINE VAN WESELE DIE STERF INT IAER ONS HEEREN
M.CCCC.XLIIII. XII. DAGEN IN NOVEMBER
Gezien Elisabeth geen kinderen had, werden de rechten op haar deel van de heerlijkheid opgeëist door haar twee neven. Het betreft Jan Sleijpe en Henric Sleijpe. Op 21 september 1445 stond Henric zijn rechten af aan zijn broer Jan. Jan Sleijpe hield het vierde deel van 's-Gravenwezel iets meer dan een jaar. Later werd slot en heerlijkheid herhaaldelijk verdeeld en verkocht.
Bij opgravingen in oktober 1983 door de heemkring naar restanten van de oude kerk werd een middeleeuwse steunbeer ontdekt. Hier lag het bewijs dat 's-Gravenwezel aan haar derde stenen kerk toe was. Over de middeleeuwse stenen kerk weet men weinig of niets. Maar de ontdekte grafkelder bevatte vier nissen en de vloer bestond uit baksteen. Vermoedelijk werd Elisabeth van Wezele hier begraven.
Aan het einde van de 15e, begin 16e eeuw bestond deze middeleeuwse kerk in ieder geval niet meer en werd zij vervangen door een bescheiden bakstenen constructie. De middeleeuwse steunbeer diende als fundament van dit nieuwe gebouw, dat uiteindelijk in het jaar 1874 ook werd afgebroken.